Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Σκωτική Συμφωνία

Ακούω τη Σκωτική Συμφωνία του Μέντελσον. Ένα ποίημα κομψότητας και ραφινάτων παιχνιδιών. Μέντελσον. Την τέχνη του οποίου ο Βάγκνερ την έλεγε περιφρονητικά "εβραική". 

Ο Βάγκνερ και το απυρόβλητο του ρατσισμού στην τέχνη, που δεν το κατάλαβα ποτέ. Ακόμα και ο Μουσολίνι όταν κάποτε δέχτηκε στο Παλάτσο Βενέτσια τον Πάουντ, που του πρότεινε να κλείσει τις τράπεζες (μακιγιαρισμένος αντισημιτισμός ), τον άντεξε όσο μπορούσε και παρακάλεσε να βρουν τρόπο στο εξής να τον αποφύγουν. Το ποίημά του, "Usura" ("Τοκογλυφία") μου έρχεται πάντα στο μυαλό όταν ακούω στη βουλή τα μαύρα πουκάμισα να μιλούν κρυπτογραφικά για "τοκογλύφους".

Θέλω να πω ότι αν ενοχλείται κανείς από ιδέες καλό είναι να ενοχλείται από το σοβαρό αρχέτυπο κι όχι απ' τα θλιβερά απολειφάδια, τον εύκολο στόχο που πιο πολύ έχει ανθρωπολογικό ενδιαφέρον όπως τους βλέπω στη βουλή, παρά ιδεολογικό εκτόπισμα.

Ο Ρίχαρντ Τάκερ, γερμανός τενόρος, αρνήθηκε μετά τον πόλεμο να ξανατραγουδήσει Βάγκνερ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: