Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Στους δακτύλιους ενός παλιού δέντρου


Επισκέπτομαι τόσο σπάνια το πατρικό μου σπίτι στην Τήνο, που πάντα με περιμένουν εκπλήξεις. Κυρίως πράγματα που ανακαλύπτω, για τα οποία δεν θυμόμουν τίποτε και χρειάζεται προσπάθεια μήπως συνδεθούν με κάτι. Με είχε κάποτε γοητεύσει, όταν διάβασα ότι στους δακτύλιους ενός πολύ παλιού δέντρου μπορούμε να ανακαλύψουμε (να διαβάσουμε) κάποιες άδηλες λεπτομέρειες: ότι, π.χ., τη δεύτερη 20 ετία του 13ου αιώνα υπήρξε μια μακρά περίοδος ξηρασίας. Είχα κλέψει τη φράση για ένα κείμενο αναπόλησης, τελικά δεν έδεσε, την αφαίρεσα, αλλά τη θυμάμαι πάντοτε με την ανησυχία που προκαλεί η αναφορά σε αρχαίες καταγραφές.

Βρήκα στη βιβλιοθήκη του σπιτιού παλιά ποιητικά, κυρίως, βιβλία με αφιερώσεις που δεν είχα εντοπίσει.

Ένα απ' αυτά με έβαλε στον δύσκολο αγώνα να θυμηθώ τι ακριβώς είχαμε κάνει με τον Μιχάλη Κατσαρό στην ΕΡΤ. Δεν υπήρχε τέτοια εικόνα στη μνήμη μου. Και λίγο λίγο, άρχισα να θυμάμαι ότι μας κάλεσαν από κάποια εκπομπή και συνομίλησα μαζί του. Δεν θυμάμαι ποιος παραγωγός, μόνο ότι ήταν μεσημέρι και είχαν ειπωθεί διάφορα ακατανόητα πράγματα από τον ποιητή που έκανε, επίσης, διαρκή λογοπαίγνια.

Ήμουν πολύ νέος, είχα εκδώσει μια μικρή ποιητική συλλογή και τον επόμενο χρόνο θα εμφανιζόταν ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ. Εντούτοις ο Κατσαρός, εξαιρετικά φιλόφρων και ενθαρυντικός, με αποκαλεί ποιητή.

Απέναντι στα αντικείμενα που βλέπουμε σπάνια, υπάρχει μια σχέση διακριτικότητας, κρατάμε τους τύπους, προσέχουμε πώς τα πλησιάζουμε. Στην ουσία τα φοβόμαστε.

Σώζεται το παιδικό μου κρεβάτι από τα λίγα έπιπλα του '50 και, το κυριότερο, υπάρχει ευδιάκριτη η σχισμή στην οποία περνούσε ο σύρτης ενός κάγκελου για να προστατεύει από πτώση. Φωτογράφισα, βιβλία, έπιπλα ξύλινα και μπαμπού, ένα δακρυγόνο που κρατώ απ' τη βραδιά του Πολυτεχνείου, και ρώτησα πως θα θεραπεύσουμε τα παλιά ξύλα από το σαράκι, λαίμαργο και αδηφάγο. Ενέσεις, μου είπαν, για τα μεγάλα ξύλα, στην κατάψυξη του ψυγείου τα μικρά αντικείμενα. Το παρελθόν ζητά τη βοήθειά μας. Όπως λέει ο Σπινόζα, "όλα τα πράγματα επιθυμούν να εξακολουθούν να υπάρχουν".

Δεν υπάρχουν σχόλια: