Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013

"Η ζωή με εχθρούς"



Μια ευγενική χειρονομία από την Πόπη Γκανά, εκδότρια των εκδόσεων "Μελάνι". Είχαν μείνει 200 αντίτυπα από το βιβλίο μου "Η ζωή με εχθρούς" (άρθρα, σχολιασμοί, δοκίμια σε εφημερίδες και κυρίως σχόλια στο παλιό "Δέντρο") που τα χάρισε γενναιόδωρα στο συγγραφέα.

Κατά κάποιο τρόπο το βιβλίο αυτό, που δεν είναι ό,τι συνήθως ονομάζουμε δημιουργική γραφή, αποτελεί μια συγκέντρωση από βλέμματα και προσεγγίσεις. Είναι δημοσιεύσεις από το τέλος της δεκαετίας του '80, μέχρι το 2000.

Ένα σύντομο δείγμα σχολίου, σελ 134.
" Όπως έλεγε ο μακαρίας μνήμης Ιωακείμ Ριτσιάρδης, καθηγητής των Μουσικών στο επαρχιακό μας γυμνάσιο, απ' τη στιγμή που ο Νίτσε χαρακτήρισε την τέχνη του Σοπέν ως 'επανάσταση που βάδισε με βήματα περιστεριού' έχει στερήσει από πολλούς μεταγενέστερους τη δημιουργική ευφορία μιας υψηλής κριτικής προτάσεως. Μια φράση, κύριοι, είχε εξαντλήσει ό,τι κανείς θα αναγκαζόταν να πει με σύνθετες διατυπώσεις για το αισθαντικό τέκνο της Πολωνίας". Ο αφορισμός και η αλήθεια του, θυμίζει, σκεπτόμουν, αυτό ακριβώς που συμβαίνει με το ιπτάμενο βελάκι, όταν κτυπά το κεντρικότερο σημείο των επάλληλων κύκλων. Οι υπόλοιποι, όπου κι αν σκοπεύσουν, θα βρίσκονται δίπλα στο απόλυτο κέντρο [...]

Δεν υπάρχουν σχόλια: